Προμηθέας

Τι θέλεις Αφροδίτη εδώ στη γη ;

Αφροδίτη

Εσένα ήρθα να βρω

Προμηθέας

Εμένα, γιατί ;

Αφροδίτη

Απ’ του Ολύμπου τα βουνά

έπρεπε να κατέβει

κάποιος που σ’ αγαπάει πολύ

και να σε προστατεύει.

Του Δία κακοφάνηκε

στη γη να τριγυρίζεις,

συνέδριο τώρα συγκαλεί.

Το βλέμμα μη γυρίζεις…

Προμηθέας

Είναι όλα τόσο μάταια καλή μου Αφροδίτη

Αφροδίτη

Σταμάτα, άλλο μη μιλάς, άκου λίγο εμένα

αυτά που τώρα θα σου πω δεν τα 'πα σε κανένα

ότι κι αν γίνει εκεί ψηλά εγώ θα σε πονάω

από τα βάθη της καρδιάς μάθε πως σ' αγαπάω

και πώς θα είμαι εδώ, γλυκά φιλιά να σου χαρίζω

τον έρωτα τον πιο γλυκό μαζί σου να γνωρίζω

Προμηθέας

Τα ωραία τούτα λόγια σου πώς μπαίνουν στη καρδιά μου

και κατευνάζουν την οργή πού 'χω στα σωθικά μου

έλα Αφροδίτη πιο κοντά και φίλα με στο στόμα

και ας χαθώ στου Τάρταρου το σκοτεινό το δώμα

( Αγκαλιάζoνται ενώ ο Πλούτωνας έχει μπει και παρακολουθεί)

Πλούτωνας

Ο Τάρταρος είναι κοντά, θεές αν πλησιάζεις

τον εαυτό σου μόνος σου εσύ καταδικάζεις

Προμηθέας

Η καταδίκη, Πλούτωνα, το ξέρω πως θα έρθει

μα όχι από της θεάς του έρωτα τη μέθη

θα έρθει από πράξη μου που πάω να κάνω τώρα

Πλούτωνας

Δεν θέλω τίποτα ν' ακούω, τελείωνε, προχώρα

(Ο Προμηθέας φεύγει)

Αφροδίτη

Τι θες εσένα τι σε νοιάζει

Τιτάνας αν με θαυμάζει

τον έρωτα αν δει στο πρόσωπό μου

ή αν εγώ τον έχω για θεό μου

Πλούτωνας

Δεν είναι λογικά αυτά που λες

Τιτάνα δεν είναι σωστό να θες

κι αν είσαι ο έρωτας, το κρύβεις

δεν ξέρεις την καρδιά που να ανοίγεις

Αφροδίτη

Τι λες εσύ για την καρδιά

μέσα στον Αδη ζεις, βουβά

Πλούτωνας

Μέσ' το σκοτάδι όμως νοιώθω

και ξέρω της καρδιάς τον πόθο

Αφροδίτη

Τον πόνο μήπως θέλεις να πεις ;

ανθρώπους ήρθες για να βρεις ;

Πλούτωνας

Η ειρωνεία σου μαστίγιο

μεσ' την καρδιά μου δηλητήριο

Αφροδίτη

Είναι η πρώτη ίσως φορά σου

που μου μιλάς για την καρδιά σου

 

Πλούτωνας

Ίσως και να 'ναι η τελευταία

Αφροδίτη είσαι τόσο ωραία

Αφροδίτη

Θεέ του Αδη με τρομάζεις

καθώς τα λόγια σου έτσι αλλάζεις

Πλούτωνας

Για μια αγάπη θα σου πω

ν' αντέξω άλλο δεν μπορώ

Μία αγάπη που δεν έχεις φανταστεί

μία αγάπη που μου καίει την ψυχή

μια φωνή απελπισμένη

απ' τον Αδη ξεχασμένη σε καλεί

Μέσα στο χάος μόνος μένω κι απορώ

ποιος να θέλει του θανάτου το Θεό

κι όλοι απάνω να γλεντάτε

προς τα κάτω δεν κοιτάτε και πονώ

Σ' αγαπώ γλυκιά θεά μου σε ποθώ

όπως όλοι μια καρδιά έχω κι εγώ

τι να κάνω , να πεθάνω

της καρδιάς τον ερωτά σου για να βρω

Δεν πιστεύω πια στο μέλλον που θωρώ

μόνο ελπίζω και δειλά το προσπαθώ

θέλω να 'ρθεις πιο κοντά μου

να χαθείς μεσ' τη ματιά μου το ζητώ

κάθε σου λέξη θα 'ναι για 'μένα διαταγή

ο σύντροφός σου θα 'μαι εγώ μεσ' την ψυχή

σα γυναίκα μου στον Αδη

θα 'σαι φως μεσ' το σκοτάδι και ζωή

Σ' αγαπώ γλυκιά θεά μου σε ποθώ

όπως όλοι μια καρδιά έχω κι εγώ

τι να κάνω , να πεθάνω

της καρδιάς τον ερωτά σου για να βρω

Αφροδίτη

Πλούτωνα . . .

Πλούτωνας

Μόνο σκέψου το καλά και τίποτα μην πεις

κι όταν θ' αποφασίσεις, ξέρεις που θα με βρεις

(Έξοδος Πλούτωνα)

 

Αφροδίτη

Είναι συναίσθημα φριχτό, μα δεν μπορώ να τ' αρνηθώ

γιατί εγώ πρέπει να αντέξω ;

Αφού είναι κάτι τόσο απλό, είναι και τόσο αληθινό

γιατί να πρέπει να διαλέξω ;

Ο ένας είναι φιλικός, είναι γλυκός, είναι τρελός

κάνει τα πάντα στα όνειρά του

ο άλλος είναι ιδανικός, είναι καλός, είναι πιστός

και σιγουριά θα βρω κοντά του

Τι να διαλέξω, τι να πω, μόλις του είπα "σ' αγαπώ"

πώς τώρα σκέφτομαι τον άλλο ;

γιατί να γίνεται αυτό, με μία καρδιά δυο αγαπώ ;

είναι ένα δίλημμα μεγάλο.

Τη σιγουριά αναζητώ μα είναι ο άλλος που αγαπώ

γιατί τη λύση να μη βρίσκω ;

αν και ο ένας με ζητά, στον άλλο γέρνει η ματιά

κι οι δύο τους είναι μια πληγή μεσ' την καρδιά.

 

Είσοδος Προμηθέα

Αφροδίτη

Είσαι ο ήλιος μου εσύ

είσαι ένα φως μες τη ψυχή

θα 'θελα να 'σουνα δικός μου

Προμηθέας

Σαν το φεγγάρι σε κοιτώ

σαν ένα αστέρι σε ζητώ

είσαι εσύ όλο το φως μου

Αφροδίτη

Τώρα που είμαστε αγκαλιά

νοιώθω να μη φοβάμαι πια

τίποτα τώρα δε μου φταίει

Προμηθέας

Τώρα που είμαστε κοντά

με τόση αγάπη στη καρδιά

νοιώσε τη φλόγα που με καίει

Μαζί

Μία αγάπη στη ζωή

είναι ότι θέλουμε πολύ

μόνο να ζήσουμε μαζί

μια στιγμή

Αφού το θέλουμε κι οι δύο

ας ξεκινήσουμε από δω

για κάποια χώρα ονειρική

μακρινή

Αφροδίτη

Πώς όλα άλλαξαν ξαφνικά

γίνανε τώρα πιο γλυκά

και όλα αυτά με μια σου λέξη

Προμηθέας

Ας ήταν όλα τόσο απλά

ας ήταν τόσο αληθινά

κανείς μας να μην είχε φταίξει

Αφροδίτη

Μα η αγάπη είναι εδώ

και είναι κάτι αληθινό

πες μου πως τώρα δε θα φύγεις

Προμηθέας

Ξέρεις καλά πως είναι αργά

ας είναι τόσο αληθινά

το βλέπεις δεν θα τ' αποφύγεις

Μαζί

Iσως μια αγάπη στη ζωή

να 'ταν ότι ήθελα πολύ

ίσως να ζούσαμε μαζί

μια στιγμή

Iσως το θέλησες κι εσύ

να ξεκινούσαμε μαζί

για κάποια χώρα ονειρική

μακρινή

 

Αφροδίτη

Oμως φτάσαμε τόσο κοντά

Προμηθέας

Είναι αρχή μα ήδη είναι αργά

Αφροδίτη

Θέλω τόσο να είσαι δικός μου μόνο

Προμηθέας

Κι εγώ θέλω αγάπη μου πολύ

Αφροδίτη

Τότε πες μου μόνο το γιατί

Προμηθέας Αφροδίτη
Σημασία έχει πως δεν θα 'μαστε μαζί Γιατί δεν μπορούμε τώρα να 'μαστε μαζί

 

Μαζί

Ίσως μια αγάπη στη ζωή

να 'ταν ότι ήθελα πολύ

ίσως να ζούσαμε μαζί

Προμηθέας Αφροδίτη
μια στιγμή μια ζωή

 

Μαζί

Iσως το θέλησες κι εσύ

να ξεκινούσαμε μαζί

για κάποια χώρα ονειρική

μακρινή