Τώρα πια όλα έχουν τελειώσει
Τώρα πια όλοι ζουν καλά
η απόφαση θα με πληγώσει
δεν με χρειάζονται άλλο πια
Αν θα σε χάσω τι θα κάνω
του Δία θα νοιώσω την οργή
Πες μου τι θες και θα το κάνω
γαλήνη νοιώθω στη ψυχή.
όλα θα σβήσουν μεσ' τη λήθη
να πάω δεν θα 'χω πουθενά
πως όλα μοιάζουν παραμύθι
όλα όμως είναι αληθινά
αλλιώς εγώ σε καρτερούσα
δίχως πια πόνο στην ζωή
στον Oλυμπο με σε θα ζούσα
τα πλάσματά μου ζουν στη Γη
Μαζί
Τώρα πια όλα έχουν τελειώσει
Αγάπη δεν υπάρχει πια / / / Oλοι στη Γη θα ζουν καλά
Μοιάζει σα να 'ναι παραμύθι
Μα όλα είν' αληθινά
(Η Θέμιδα μπαίνει με τις νύμφες πλησιάζοντας το γιο της
Η Βία και το Κράτος μπαίνουν με το χορό τους για να
συλλάβουν τον Προμηθέα.)
Θέμιδα
Μη τι στέκεσαι εκεί τι προσμένεις τι άλλο πια τι θες
(Φύγε)
Τι άλλο τι ζητάς έχεις που να πάς ; στα κύματα μαζί μου
(Eλα)
Αφροδίτη
Σκέψου σκέψου την αγάπη ή λυπήσου εμένα σκέψου τη ζωή
(Eλα)
Φύγε μακριά αγάπη πόνο εσύ και δάκρυ να μην ξαναδείς
(Φύγε)
Βια - Κράτος
Στάσου ελπίδα πια δεν έχεις καμιά
(Τώρα)
Να φυγής δεν μπορείς πια είναι αργά
(Τώρα)
Θέμιδα
Μη τρέξε να σωθείς θα τιμωρηθείς για πρώτη φορά
(άκου)
Τον γιο μου δε μπορώ να θρηνώ εγώ ήρωα τρελέ
(έλα)
Αφροδίτη
Κλαίω τώρα πια για 'σένα οι ήρωες δεν κλαίνε να 'ξερα γιατί
(ξέρω)
Iσως όλα τα 'χει φτιάξει κάποιο χέρι ξένο πού εμάς μισεί
(τόσο)
Βία - Κράτος
άκου σε κλαίνε πια σα να 'σαι νεκρός
(είσαι)
Κι η τιμωρία θάν' θεών κεραυνός
(τώρα)
| Θέμιδα | Αφροδίτη | Βια - Κράτος |
| Μη τι στέκεσαι εκεί | Σκέψου - σκέψου την αγάπη | Στάσου ελπίδα πια |
| τι προσμένεις τι | ή λυπήσου εμένα | δεν έχεις |
| άλλο πια τι θες | σκέψου τη ζωή | καμιά |
| (φύγε) | (Eλα) | (Τώρα) |
| τι άλλο τι ζητάς | Φύγε μακριά αγάπη | Να φύγεις |
| έχεις που να πάς | πόνο εσύ και δάκρυ | δεν μπορείς πια |
| στα κύματα μαζί μου | να μην ξαναδείς | είναι αργά |
| (Eλα) | (Φύγε) | (Τώρα) |
| Μη
τρέξε να σωθείς θα τιμωρηθείς για πρώτη φορά (άκου) τον γιο μου δε μπορώ να θρηνώ εγώ ήρωα τρελέ (έλα) |
Κλαίω
τώρα πια για 'σένα οι ήρωες δεν κλαίνε να 'ξερα γιατί (ξέρω) Iσως όλα τα 'χει φτιάξει κάποιο χέρι ξένο πού εμάς μισεί (τόσο) |
άκου
σε κλαίνε πια σα να 'σαι νεκρός (είσαι) Κι ή τιμωρία θάν' θεών κεραυνός (τώρα) |
Προμηθέας
Μητέρα τόσα έχω περάσει, στον κάτω κόσμο έχω φτάσει
για ότι κάνω δε λυπάμαι, μα τα αισθήματα με πνίγουν
πρώτη φορά κι εγώ φοβάμαι.
Κι εσύ καλή μου νοιώσε τώρα, αυτός που τόσο εκτιμάς
ίσως δεν είναι ότι λέει, ίσως φοβάται, τρέμει, κλαίει
νοιώσε ότι νοιώθω, μη μιλάς.
Μη με πιέζετε άλλο φτάνει, μαζί σας να 'ρθω δεν μπορώ
Φόβο κι αν νοιώθω στην ψυχή μου, αδύναμο κι αν το κορμί μου
| Θέμιδα | Αφροδίτη | Βια - Κράτος | Προμηθέας |
| Μη τι στέκεσαι εκεί | Σκέψου - σκέψου την αγάπη | Στάσου ελπίδα πια | Μη με πιέζετε άλλο |
| Τι προσμένεις τι | ή λυπήσου εμένα | Δεν έχεις | φτάνει |
| άλλο πια τι θες | σκέψου τη ζωή | Καμιά | Μαζί
σας να 'ρθω δεν μπορώ |
| (φύγε) | (Έλα) | (Τώρα) | |
| Τι άλλο τι ζητάς | Φύγε μακριά αγάπη | Να φύγεις | Φόβο κι αν 'νοιώθω |
| έχεις που να πάς | πόνο εσύ και δάκρυ | Δεν μπορείς πια | στην ψυχή μου |
| στα κύματα μαζί μου | να μην ξαναδείς | Είναι αργά | αδύνατο
κι αν το κορμί μου |
| (Έλα) | (Φύγε) | (Τώρα) | |
| Μη
τρέξε να σωθείς Θα τιμωρηθείς Για πρώτη φορά (άκου) τον γιο μου δε μπορώ να θρηνώ εγώ ήρωα τρελέ |
Κλαίω
τώρα πια για 'σένα οι ήρωες δεν κλαίνε να 'ξερα γιατί (ξέρω) Iσως όλα τα 'χει φτιάξει κάποιο χέρι ξένο πού εμάς μισεί |
Ακου
σε κλαίνε πια σα να 'σαι νεκρός (είσαι) Κι ή τιμωρία θάν' θεών κεραυνός |
Γιατί |
Θα το αντέξω
θα σταθώ
(Μπαίνει ο Ερμής έχοντας την απόφαση)
Ερμής
Αγγελιοφόρος είμαι του Δία, φέρνω μαζί μου την τιμωρία
με αλυσίδες δέστε τον σφιχτά
ψηλά στα όρη του Καυκάσου, αποφασίσανε να τον κρεμάσουν
για να πληρώσει την πράξη αυτή.
Προμηθέας (Ενώ τον παίρνουν αλυσοδεμένο)
Τώρα πια όλα έχουν τελειώσει
τώρα στη γη θα ζουν καλά...
Αφροδίτη
Να 'ταν όλα όνειρο κακό και να ξυπνούσα . . . .